ეხლახანს აღმოვაჩინე რომ მოგონებების ჩანთა, მითუმეტეს თუ ის სასიამოვნო წუთებით არის სავსე მძიმეა, რთულია, ყოველ გახსენბაზე რომ ნაწლავებს გიხლართავს და ხერხემალში გხრის...
ჩემი ცხოვრება ხანგრძლივი მოგზაურობაა გასულ დროში, ჩემს ბავშვობაში, როცა სამწარო ჩემს ქალაქს არ ცდებოდა და აქაც ყველაფერი ისე იყო როგორც უნდა ყოფილიყო...
ჭიაკოკონა კიდევ ერთი დღე იყო ჩემი უბნელებისთვის რომ განსხვავებულად გაეტარებინათ საღამო, ყველამ იცოდა რომ წარმართული იყო, მაგრამ მაინც, ჯიუტად აგრძელებდნენ მის აღნიშვნას და ბავშვებსაც გვასწავლიდნენ.
გაზაფხულზე მამაჩემი ვაზს რომ გასხლავდა ლერწამს კონებად დააწყობდა უმეტესობას ინახავდა მწვადისთვის(მომავლისთვის), დანარჩენს ცალკე გადააწყობდა, რათა აღდგომის წინა ოთხშაბათს საღამოს სახლის წინ დაგვეწვა...
ბავშვებისთვის ეს ოთხშაბათი თენდებოდა ინსტრუმენტების და ტანსაცმლის ძებნით, ამპულების მოპარვით სამედიცინო ყუთებიდან და მეორე დღეს დაბანის მოლოდინით. დილიდანვე იწყებოდა მანქანის ძველი ბორბლების შეგროვებაც.
ჩემი ცხოვრება ხანგრძლივი მოგზაურობაა გასულ დროში, ჩემს ბავშვობაში, როცა სამწარო ჩემს ქალაქს არ ცდებოდა და აქაც ყველაფერი ისე იყო როგორც უნდა ყოფილიყო...
ჭიაკოკონა კიდევ ერთი დღე იყო ჩემი უბნელებისთვის რომ განსხვავებულად გაეტარებინათ საღამო, ყველამ იცოდა რომ წარმართული იყო, მაგრამ მაინც, ჯიუტად აგრძელებდნენ მის აღნიშვნას და ბავშვებსაც გვასწავლიდნენ.
გაზაფხულზე მამაჩემი ვაზს რომ გასხლავდა ლერწამს კონებად დააწყობდა უმეტესობას ინახავდა მწვადისთვის(მომავლისთვის), დანარჩენს ცალკე გადააწყობდა, რათა აღდგომის წინა ოთხშაბათს საღამოს სახლის წინ დაგვეწვა...
ბავშვებისთვის ეს ოთხშაბათი თენდებოდა ინსტრუმენტების და ტანსაცმლის ძებნით, ამპულების მოპარვით სამედიცინო ყუთებიდან და მეორე დღეს დაბანის მოლოდინით. დილიდანვე იწყებოდა მანქანის ძველი ბორბლების შეგროვებაც.