ერთიანების ბოლო დღე

 

   

დღეს ერთიანების ბოლო დღეა, რამოდენიმე საათში 20 წლის გავხდები.. მერე შემეკითხებიან, როგორია 20 წლის რომ ხარ?  ჯერ არ ვიცი ამ კითხვაზე პასუხი, თუმც აგერ უკვე საუკუნის მეხუთედი განვლე... რა გავაკეთე ამ ხნის განმავლობაში მნიშვნელოვანი?

   პირველ რიგში ალბათ ის რომ-

   20 წინ ხუთშაბათს, 1 აგვისტოს, დილის თორმეტ საათზე დავიბადე,

   ვიპოვე საუკეთესო მეგობარი, რომელტან ერტადაც დღემდე მოვდივარ,

   ვიარე ბაღში

   ვიარე სკოლაში,

   მასწავლებლებთან,

   დავამთავრე სკოლა,

   ჩავირიცხე უნივერსიტეტში, ეხლა აღარ მინდა მაგრამ მაინც,

   შევიძინე მეგობრები, მათზე უკეთესი არ შემეძლო მთელ უნივერსიტეტში მენახა,

   ვიმუშავე,

   ავიღე პირველი ხელფასი,

   მერე ვიარე გასაუბრებებზე...

  ჯერ სულ ესაა, რომ ვუყურებ წარსულს  ვერფერს ვამჩნევ მნიშვნელოვანს გაკეთებულს, იმის მიუხედავად რომ ვიყავი შვილი, და, დეიდაშვილი, მეგობარი და საუკეთესო მეგობარი ვერ ვიტყვი რომ საუკეთესო ვიყავი, ვნანობ ამის გამო, ბევრ რამეს შევცვლიდი რომ შემეძლოს უკან დავაბრუნო წარსული, ალბათ ყველაფერი სხვანაირად იქნებოდა, ყველა ცოცხალი მეყოლებოდა და ხვალინდელ დღესაც პომპეზურად ავღნიშნავდი. მზა პასუხები არავის აქვს ჯობია ბოდიში მოვიხადო, წარსულს მივაფურთხო და წინ გავიხედო.... თუცა ახლა მომავალი უფრო მასევდიანებს. აქამდე წლების მომატებასთან ერთად დამაკლდა ენთუზიაზმი სწავლაში, ურთიერთობებში, ხანდახან ისეთ საშინელ ხასიათზე ვერ ვარ ჩემი თავი მე მეზიზრება, ამ ხნის განმავლობაში დავკაგე მისწრაფებებში ყველაფერში, ადრე მქონდა მიზნები, მეგნა რომ ცხოვრება ყველაფერს ისე მაჩუქებდა როგორც წარმომედგინა, სინამდვილეში ეს ყველაფერი მხოლოდ მე და ჩემმა ბალიშმა ვიცით, მეტმა არავინ.

top-ები

  Facebook მგონი ყველაზე პოპულარული სოციალური ქსელია მსოფლიოში, ასობით ადამიანის პროფილს ვათვალიერებთ დღის განმავლობაში და ასობით ადამიანი გვათვალიერებს.  ძირითადად გაზიარებული (უაზრო) სურათებით და სრულიად უაზრო და ძალით პოლიტიკური სტატუსებითაა გადავსებული ჩემი მეგობრების კედლები, ზოგჯერ ისეთი სისულეები წერია მეცოდება საკუთარი თავი რომ ამ ყველაფერს ვკითხულობ, თუმცა ეს მიიღეთ მხოლოდ, როგორც ჯანსაღი კრიტიკა, მე არ ვამბობ რომ ჩემი კედელი ფილოსოფიური შეგონებებითაა სავსე, მაგრამ ვცდილობ როგორმე აზრიანი და განსხვავებული იყოს, რაც ნაკლებად მოწონს ხალხს.

   ცოტა ხნის წინ ერთი ბიჭის პოსტი წავიკითხე, გაკეთებული ქონდა ტოპ 13-ეული მეგობარი გოგონებისგან, მე რიმეიქი გამომივიდა იმისა, მაგრამ რაცაა ესაა, გთავაზობთ 10 აზრიან ჩემს მეგობარ მამაკაცს და 10 ჩემს მეგობარ ქალს რომელთა კედელსაც სიამოვნებით ვსტუმრობ.
  უნდა ვაღიარო, გამიჭირდა მამაკაების რაოდენობის 10-მდე დაყვანა და ქალების რაოდენობის 10-მდე აყვანა, დანარჩენების კედლები, ვისაც პრეტენზია აქვს აქ მოხვედრაზე ან მე არ მიმაჩნია ისინი საინტერესოდ, ან ისე ახლოს არ ვარ თქვენთან რომ ამ ათეულში ჩაგსვათ (ყველაზე ახლო მეგობრები შიგ გამიზნულად არ შემიტანია, გარდა ირაკლი სარდალაშვილისა)
 
MALE

გიორგი ექსეულიძე

 

წლის იმედის გმირი - ავთანდილ მამალაშვილი