ციცინათელები

You would not believe your eyes
If ten million fireflies
Lit up the world as I fell asleep

'Cause they'd fill the open air
And leave teardrops everywhere
You'd think me rude
But I would just stand and stare

I'd like to make myself believe
That planet Earth turns slowly
It's hard to say that I'd rather stay
Awake when I'm asleep
'Cause everything is never as it seems

'Cause I'd get a thousand hugs
From ten thousand lightning bugs
As they tried to teach me how to dance

A foxtrot above my head
A sock hop beneath my bed
A disco ball is just hanging by a thread

I'd like to make myself believe
That planet Earth turns slowly
It's hard to say that I'd rather stay
Awake when I'm asleep
'Cause everything is never as it seems
When I fall asleep

Leave my door open just a crack
(Please take me away from here)
'Cause I feel like such an insomniac
(Please take me away from here)
Why do I tire of counting sheep
(Please take me away from here)
When I'm far too tired to fall asleep

To ten million fireflies
I'm weird 'cause I hate goodbyes
I got misty eyes as they said farewell

But I'll know where several are
If my dreams get real bizarre
'Cause I saved a few and I keep them in a jar

I'd like to make myself believe
That planet Earth turns slowly
It's hard to say that I'd rather stay
Awake when I'm asleep
'Cause everything is never as it seems
When I fall asleep

I'd like to make myself believe
That planet Earth turns slowly
It's hard to say that I'd rather stay
Awake when I'm asleep
'Cause everything is never as it seems
When I fall asleep

I'd like to make myself believe
That planet earth turns slowly
It's hard to say that I'd rather stay
Awake when I'm asleep
Because my dreams are bursting at the seams

 ხოდა ეს სიმღერა რას მოვაყოლე, პატარა რომ ვიყავი ფილტვებზე მქონდა პრობლემები და მთელ ზაფხულს ბებიაჩემთან ერთად ბორჯომში ვატარებდი, სოფელ ყვიბისში, ყველასგან მოწყვეტილი. ოჯახში ერთადერთი ბავშჳი ვიყავი სამ ასაკოვანთან ერთად, ამნებივრებდნენ და არც მაინცადამაინც ცუდად ვატარებდი დროს, მაგრამ თანატოლები მაკლდა, მაკლდა ასევე დედა, მამა და საერთოდ ჩემი ახლობლები.

სოფელი მაღალმთიანი იყო და ღამღამობით ჩვენს ეზოში უამრავი ციცინათელა იყრიდა თავს. რა ვიცოდი, პატარა ვიყავი და ასე მეგონა ციცინათელებს ბატარიები ქონდათ ჩადგმული და ისე ანათებდნენ. ღამე რომ ვერ ვიძინებდი ზღაპრებს მიყვებოდა ხოლმე ბებიაჩემის ძმა. ერთი ციცინათელებზე იყო, არ ვიცი გურამმა ის ზღაპარი მაშინ ექსპრომტად მოიგონა ჩემთვის თუ მართლა არსებობს, მე კი მას მერე მართლა აღარსად მომისმენია. მაშინ კი ის ამბავი მთელი სხეულით, სულით და გულით დავიჯერე. ღამე ციცინათელებს ვიჭერდი ქილაში ჩემს სურვილებს ვეუბნეოდი და მერე ისევ ვუშვებდი, ისევე როგორც მანულია იმ ზღაპრიდან, მჯეროდა ციცინათელები ქარს მოუყვებოდნენ, ქარი ხეებს, ხეები მთვარეს, მთვარე ღამეს და ჩემი ამბავი ყველას რომ ეცოდინებოდა ბუნება შემიწყობდა ხელს მათ ასრულებაში.
პატარაობაში ბუნების განსაკუთრებული სიყავრული მქონდა, ცხოველებისაც... სოფელში დიდ დროს ვატარებდი და ძალიან კარგად ვიცი ბალახის სუნიც, ივნისის ყანისაც და თივისაც... ცხოველებთან დიდ დროს ვატარებდი, განსაკუთრებით ჩემ შავ კატასთან... მათ სიკვდილსაც ისე განვიცდიდი როგორც ახლობლებისას.

მარუ დიდია უკვე... როგორც ხალხი ამბობს - ქალია... ვეღარ ახერხებს სოფელში ყოველ უიქენდზე წასვლას, აღარც ის მგონია ციცინათელები ელემენტებით ანათებენ და არც იმის მჯერა ჩემი ამბები მთელმა სამყარომ იცის მეთქი...

ახლა ამ სიმღერამ ისევ გამახსენა ბავშვობა( რა არ მახსენებს ამას?!), fireflies-ებთან ჩემი ურთიერთობა და მომენატრა ის ავადმყოფობაც, ბებიაც, მონატრებაც და ციცინათელებიჩ, რომლებიც არც თუ ისე ბევრია ჩემს ქალაქში...
იმას ვერ ვიტყვი ციცინათელები ლამაზები არიან მეთქი, ფუფ, პირიქით... მე მარტო ნახატი ციცინათელები მომწონს... ყველაზე საყვარელი რეიმონდია, მულტფილმიდან პრინცესა და ბაყაყი