IREX-დან მოვდივარ. ფანჯრიდან ხალხს ვაკვირდები... დაზაფრულები მიიჩქარიან სადღაც, წაშლილი სახეებით დაშტერებიან ტროტუარს... აპათიაა შემოპარული ქალაქში და ამჯერად მე ერთადერთი ვარ რომელსაც ეს არ მაწუხებს... ემოციებით გავსილი და აჟიტირებული ვბრუნდები სახლში და მინდა! მინდა! მინდა! მინდა ისეთი საქციელი ჩავიდინო წამით მაინც რომ გავაღიმო ყველა, მე თავს ჩავთვლი ყოვლისშემძლედ თუ ამას მოვახერხებ, თუნდაც მერე წავიდნენ და ერთმანეთს მოუყვნენ
-ნახეთ ის სულელი გოგო?! რამდენი მაცინა.
-მაგისთვის მადლი იქნება სურამისკენ გასტუმრება (ხაშურელებისთვის სურამი საგიჟეთის მეტაფორაა:)))
რაებს ვლაპარაკობ, გამოუღია გიორგის რჩევებს შედეგი... არა მართლა სხვანაირად ვუდგები ჩემო ცხოვრების საკითხს ეხლა... ნათელი მხრიდან, და ექსე გახდა ის ვინც მაშინაც კი უკან დამდევს როცა ონლაინში არაა და ჩემთვის არ ცალია, თქვენ არ გაქვთ ხოლმე ისეთი შეგრძნება რომ ვიღაცა გიყურებთ, სულ ღიმილს გთხოვთ, წესრიგში ყოფნას...
ეს რამოდენიმე დღეა, ცოტა მოვიწყინე, რაღაც ცუდს მიგრძნობს გული... ანუ საქმე ისაა რომ არ შემოსულა, ოთხი დღეა, მივწერე SMS-ებიც მაგრამ არ მოუწერია... დააა რაშია საქმე?
თუმცა მე ისევ STUPID ვარ! სისულელეებს ვაკეთებ... ხან რას ხან რას... დღესაც მქონდა დაგეგმილი, მაგრამ ერთი გოგოს გამო ვერ შევასრულე... ნუ, მე წავედი...
შესწორებულია: 15.03.2011
No comments:
Post a Comment